गजल - ८७

तिम्रो घरको आगनीमा बास माग्न आएँ
अलिकति तिम्ले फेर्ने सास माग्न आएँ ,

बाँचे पनि जिन्दगी यो मरे तुल्य भयो
तिम्ले बाँच्न लुकाएको आश माग्न आएँ,

घरै आई माग्दा तिमी डरायौ कि कतै
थोरै दिए पुग्थ्यो,कहाँ राश माग्न आएँ ?

कतै सुन्छु बिछोड नि जिन्दगी मै पर्छ
जिन्दगीको अर्थ के हो खास माग्न आएँ

छुटाएर जलाउन पाए पनि हुन्थ्यो
बन्दकीमा लुकाएको लाश माग्न आएँ ।।

(पहिलो सँगीत भरिएको गजल )
२०६७-१२-११,०१:३० बजे