के लेख्छस् तँ कविता !!

त्यो हिमाललाई हेर् त
बृध्दको दाँत फुस्केको जस्तो
कस्तो कुरुप देखिएको छ
केही सेता हिमाल
अनि
अत्यधिक काला चट्टानहरु
के तेरो कविताका शब्दहरूले
त्यो हिमाल पग्लन रोक्न सक्यो त ?!!
अनी
के लेख्छस तँ कविता ?!
जनतामा पुगेर हेर
जनतालाई छामेर हेर
महँगी,
असमानता
र
अत्याचार
दिनदिनै बढेको बढ्यै छ
रोक्न सक्यो त
तेरो कविताले यसलाई ?
अनि
के लेख्छस तँ कविता ?!
निरिह सिमाना सरेर
तेरो छिमेकमा छिरीसकेको छ,
अरू त के कुरा
तेरो कविताका शव्दहरुलाई नै हेर त
कति आयातित छन् ?
अनि
के लेख्छस तँ कविता ?!
अनि आफ्नै परिवारमा हेर त !
साहित्यिक बनभोजमा आएको हैन ?
तेरो दायाँतिर हेर त
मुन्नीको बदनामी भैरहेको छ
अनि बायाँतिर
डान्स बेबि डान्स रे !
कसले सुनेको छ तेरो कविता ?
अनि
के लेख्छस तँ कविता ?!
*****************************
(यो कविता वाचनपूर्व मैले आदरणीय कवि श्री मञ्जुल ज्युलाई सुनाएँ र वहाँले अति मन पराउनु भयो जुन व्यहोरा वहाँकै शब्दमा पछि अतिथी तर्फको वक्तव्यमा समेत सुन्न पाउँदा म अती हर्षित भएँ । वाचनपूर्वको वहाँको सुझावमा कविताका केही अँश र एउटा शव्दमा झिकिदिएँ र वहाँले भन्नुभएको – "मञ्जुलले तपाईँको कवितामा पालिस लगाईदियो " अझ ताजै छ मेरो दिमागमा । त्यसैगरी आदरणीय कवि तुलसी दिवसले तपाईँलाई ब्रेन ट्युमर भएको रहेछ तर कवितामा कतै ट्युमर भएको पाईन भनेर हौसाउनु भएको छ्यणले मनलाई आनन्दित पारेको थियो ।)
फेसबुक साहित्य सञ्जालद्वारा आयोजित
बृहत साहित्यिक कार्यक्रम
लाकुरेभञ्ज्याङ,ललितपुर
२०६७-०९-२४,शनिवार
दिउँसो १३:४० बजे,शुन्य समय