Tuesday, January 4, 2011

गजल

जुन दिन मुर्छित भएँ म
त्यही दिन हर्षित भएँ म

लान्छौ भने लैजाऊ भनी
ईश्वरमा अर्पित भएँ म

खुशीयालीको माहौल थियो
देखेर त्यो गर्वित भएँ म

कालले मलाई पर्खिरा’थ्यो
स्पर्श गर्न बर्जित भएँ म

कालले मलाई के सक्थ्यो र !
बाँची आएँ चर्चित भएँ म ।।

दुम्ब:मार्ग,सामाखुशी
२०६७-०९-२१,०३:१२ बजे