गजल

के थियो खै लिनुपर्ने ! हुल बोकी आयौ
अरु अघि तिमी पछि तुल बोकी आयौ

रित्ता गाग्री घैँटो बोकी नाराबाजी गर्दै
थोपो पानी छैन भन्दै झुल बोकी आयौ

पानी भन्दै कराउँदै नारा लाए पनि
तिर्नुपर्ने बाँकी महशुल बोकी आयौ

मै'ना भरी हजारौँको पानी ताने पनि
न्युनतम तिरी रा'को भुल बोकी आयौ

आफ्नै धारा बन्द रै'छ मैले भने पछि
होलचेञ्ज गर्छु भन्दै फुल बोकी आयौ ।।।

दुम्ब:मार्ग,सामाखुशी
२०६७-१०-१०,२०:२४ बजे

मेरो पुरानो हाते मेशिन

बन्द तिम्रो धाराबाट

पानी निकाल्नु थियो

तिम्रो धाराको पाईपको प्वालभित्र

खै के के अड्किएको थियो कुन्नी !

कती बर्षदेखि

तिम्रो धारामा पानी आएको थिएन कुन्नी !

तिमीले आफैले

तिम्रो धाराको प्वालमा

घोचेको भए नि

फोहर कसिङ्गर त

बाहिर आउँथ्यो होला

र

पानी बग्थ्यो होला

तिम्रो धाराबाट,

तिमीले बोलाएको दिन

पानी निकाल्न नसकेको भए

तिम्रो धाराबाट

तिमी कति खिन्न हुन्थ्यौ होला !

कम्ता गारो त भएन मलाई

थिच्दा - थिच्दा

बल गर्दा - गर्दा

पसिना पसिना भएको थिएँ म

मेरो फेरी पुरानो प-यो

त्यो पाईप सफा गर्ने

मेरो हाते मेशिन ।

आनन्द श्रेष्ठ

काठमाण्डौ उपत्यका खानेपानी लिमिटेड

महाराजगञ्ज शाखा

पानीपोखरी

२०६७-१०-१०,२०:२४ बजे

(मेरो अफिसको वार्षिकोत्सवमा प्रकाशन हुने स्मारिकामा प्रकाशनको लागि रचित कविता – यहाँहरूलाई नदेखाई चित्तै बुझेन र त डाक्टरको सल्लाह पनि नकारेँ – फेरी कुनै दिन आउनेछु )